Luci Santema (24), TU-student industrieel ontwerpen, bedacht een fietslicht dat niet op straat schijnt,maar op de fietser. Ze hield haar idee bewust vaag, om te voorkomen dat een fabrikant ermee aan de haal ging. Nu produceert ze de Ziemi zelf.

Begin 2020 krijgt Luci Santema de studieopdracht om iets te ontwerpen voor de fietsen van maaltijdbezorgers in Los Angeles. ‘Bedrijven vragen de TU Delft om studenten tegen een vergoeding iets te laten bedenken’, legt ze uit. ‘Als er een concept uit rolt dat ze bevalt, hebben zij contractueel het recht dat verder te ontwikkelen.’ Omdat erin Los Angeles geen goede fietsinfrastructuur bestaat, en maaltijden vooral ’s avonds worden rondgebracht, zoekt Santema het meteen in de veiligheidshoek. Ze bedenkt een extra fietslicht, dat niet op straat schijnt, maar op de bewegende (onder)benen van de koerier. Zo wordt deze veel beter zichtbaar.

‘Ik dacht aan een podium artiest die in de spotlights staat. En doordat het licht de bewegende benen zichtbaar maakt, zien medeweggebruikers meteen dat het om een fietser gaat. Dat maakt ze automatisch oplettender en voorzichtiger. Pas toen ik zes jaar geleden zelf ging autorijden, merkte ik hoe je ’s avonds ineens door een fietser verrast kunt worden.’

Santema vermoedt al snel dat er potentie zit in het product dat haar voor ogen staat. ‘Ik wilde niet dat de opdrachtgever, een Mexicaanse fietsenfabrikant, ermee aan de haal zou gaan. Dus heb ik mijn ontwerp bewust vaag gehouden. Jammer van hetlagere cijfer datik daardoor haalde. Maar mijn ontwerp werd in elk geval niet gekozen en dus kon ik zelf verder met mijn idee.’

Als haar plan serieuze vormen aanneemt, klopt ze aan bij de juridische afdeling van de TU om het intellectueel eigendom te claimen. Dat ligt, als studenten gefaciliteerd door de universiteit iets bedenken, namelijk per definitie bij de TU. ‘Dat gebeurt ter bescherming van de studenten. Maar die weten vaak niet dat je dat voor een specifieke vinding best kunt terug vragen.’

Santema wil het avontuur niet in haar eentje aangaan en vindt een enthousiaste partner in vriendin Elianne Koetzier, dan nog studentIndustrieel Product Ontwerpen aan DeHaagseHogeschool. Hun geknutsel resulteert in het eerste prototype van de Ziemi: een tweedelig, oplaadbaar led licht in drie sterktes. Het lampje wordt met een bandje aan de verticale buis aan de voorkant van het fietsframe bevestigd.

‘De fietser is zo 250 graden zichtbaar’, zegt Santema. ‘Zonder dat het lampje in zijn ogen schijnt, of andere weggebruikers hindert.’ Met het uiteindelijke, oplaadbare prototype mag het tweetal deelnemen aan het programma Ready to Start-up van Yes!Delft, om een stap naar een verkoopbaar product te maken.

Binnen twaalf weken ligt er een businessplan en winnen ze een patentaanvraag bij octrooi- en merkenbureau Arnold & Siedsma. ‘Dat was voor ons eigenlijk wel een make-or-break moment, want dat getuigde van vertrouwen in ons ontwerp. En hoewel een duur patent niet zaligmakend is, hechten investeerders er wel belang aan.’

Tot nu toe konden Santema en Koetzier toe met hun eigen spaargeld, prijzengeld, een lening en een geslaagde crowdfunding campagne, die meteen een validatie test was. De behuizingen voor de lampjes maakten ze zelf, met een cadeau gekregen 3D-printer. Een jong Delfts bedrijf leverde voordelige printplaatjes en de eerste drieduizend Ziemi’s werden in een sociale werkplaats in elkaar gezet.

Die zijn nu bijna allemaal verkocht en de belangstelling is groot. ‘Om aan de vraag naar meer te kunnen voldoen zijn we in gesprek met potentiële opschaling partners.’ Stiekem hoopt Santema ook op samenwerking met een grote fietsfabrikant om een variant op de Ziemi uit te denken die in het frame wordt geïntegreerd.

 

https://fd.nl/tech-en-innovatie/1429451/ik-dacht-aan-een-artiest-in-de-spotlights